A puta crise

<p>Todos estamos fartos de estudiar en historia os principios do capitalismo, a gente faise a competencia e intenta po&#241;er os seus productos &#243; mellor precio e calidade posible.<br>
Isto parece moi bonito na teor&#237;a e pr&#243;s clientes, pero olvidamos un pequeno detalle: todos os clientes son traballadores.<br>
Os traballadores do primero sector ou productores, te&#241;en que vender os seus productos cada vez mais baratos e ga&#241;an cada vez menos, vanse indo &#243; garete, aqu&#237; a crise agraria.<br>
Logo se lle sumamos unha crise do ladrillo comparable cá crise das accións do 29 en EEUU.
Unha corrupción e pereza monumentais en todos os cargos públicos e maioría dos privados, cunha cantidade de negocios pagando e cobrando en negro moitas das horas extras ilegais. O que fai que o servicio e resultado dexeneren.
E, derradeiramente, a querida manía dos nosos políticos de querer ter sempre a razón e propoñer novas leis, por non falar da súa declinable puntería, moral e resultados.
¿Realmente sorpréndevos a nosa crise?
O que temos que facer é aplicar a cidadanía económica, mirar polo ben económico de todos, e este sistema non o é. Gritar, revelarnos. Non pegar, pero sí ferir ata lograr o obxectivo: on sistema económico, político e social totalmente equitativo, xusto e igualitario.
Pensádeo ;)