A puta crise

Todos estamos fartos de estudiar en historia os principios do capitalismo, a gente faise a competencia e intenta poñer os seus productos ó mellor precio e calidade posible.
Isto parece moi bonito na teoría e pròs clientes, pero olvidamos un pequeno detalle: todos os clientes son traballadores.
Os traballadores do primero sector ou productores, teñen que vender os seus productos cada vez mais baratos e gañan cada vez menos, vanse indo ó garete, é aquí a crise agraria.
Logo se lle sumamos unha crise do ladrillo comparable cá crise das accións do 29 en EEUU.
Unha corrupción e pereza monumentais en todos os cargos públicos e maioría dos privados, cunha cantidade de negocios pagando e cobrando en negro moitas das horas extras ilegais. O que fai que o servicio e resultado dexeneren.
E, derradeiramente, a querida manía dos nosos políticos de querer ter sempre a razón e propoñer novas leis, por non falar da súa declinable puntería, moral e resultados.
¿Realmente sorpréndevos a nosa crise?
O que temos que facer é aplicar a cidadanía económica, mirar polo ben económico de todos, e este sistema non o é. Gritar, revelarnos. Non pegar, pero sí ferir ata lograr o obxectivo: on sistema económico, político e social totalmente equitativo, xusto e igualitario.
Pensádeo ;)